Rozwój psychofizyczny trzylatka
Mieć trzylatka to prawdziwa rozkosz. Dzieci w tym wieku stają się otwarte i gotowe do współpracy. Pogodne, mało konfliktowe. Nie mają w sobie nic z "potwornych" dwulatków. Nie chce się wierzyć, prawda?
Rozwój społeczny i emocjonalny
Bawi się z innymi dziećmi
Dzieli się z innymi
Jest nastawiony na współpracę
Zawiera przyjaźnie
Słucha i wykonuje polecenia
Lubi słuchać historii na swój temat
Upewnia się, czy jest kochany przez rodziców
Lubi zabawy w dom, rodzinę
Rozróżnia płcie
Potrafi opowiedzieć o problemie
Okazuje miłość bliskim
Boi się ciemności, samotności
Czasami adoruje jednego z rodziców
Chętnie pomaga w domowych prostych czynnościach
Chętnie się wygłupia, chce rozśmieszać innych
Ma okresy płaczliwości i braku poczucia bezpieczeństwa, pojawiają się pytania typu "kochasz mnie jeszcze?"
Rozwój fizyczny i motoryczny
Sam myje ząbki
Sam je
Samodzielnie myje ręce
Potrafi nalać napój z butelki, czy dzbanka
Potrafi korzystać z toalety, kontroluje swoje potrzeby fizjologiczne
Potrafi się ubrać i rozebrać (potrzebuje pomocy przy guzikach, zamkach błyskawicznych, itp.)
Wkłada buty
Rysuje kwadraty i koła
Zaczyna się posługiwać się nożyczkami
Chodzi na paluszkach
Skacze na 1 nodze
Przez chwilę stoi na jednej nodze
Bez problemu korzysta z urządzeń na placu zabaw
Sprawnie sobie radzi z omijaniem przeszkód na drodze, nawet kiedy biegnie
Kopie i rzuca piłkę
Jeździ na 3 kołowym rowerku
Rozwój intelektualny
Sprawnie posługuje się mową
Oscyluje pomiędzy światem rzeczywistym i nierzeczywistym
Ma bogatą wyobraźnię. Może tworzyć, np.: niewidocznych przyjaciół
Coraz więcej zapamiętuje
Zaczyna dokonywać wyborów, w oparciu o przewidywanie konsekwencji, a nie o działanie
Uczy się rozwiązywać problemy
Chętnie słucha bajek, opowiadań
Zna kilka wierszyków i piosenek
Potrafi mówić krótkie zdania i prowadzić krótką rozmowę
Czasem się zacina, jąka lub powtarza słowa (zwłaszcza w emocjonujących chwilach)
Większość tego, co mówi jest zrozumiałe
Rozróżnia, że coś jest takie same lub inne
Zna imię swojego przyjaciela
Nazywa podstawowe kolory
Rozróżnia pojęcie teraźniejszości, przyszłości
Układa proste puzzle
Potrafi policzyć 2-3 rzeczy
Potrafi powiedzieć, jak się nazywa i ile ma lat
Obserwuje
W tym wieku fantazja miesza się z rzeczywistością i dziecko ma tendencje do nie rozróżniania tych dwóch obszarów.
Sen
Większość dzieci rezygnuje z popołudniowych drzemek.
W tym wieku pojawia się lęk przed ciemnością, a bujna wyobraźnia powołuje "do życia" różne strachy. Przydaje się lampka nocna w sypialni malucha
Jedzenie
W wieku trzech lat dziecko zaczyna jeść posiłki zbliżone do twoich. Ważne żeby dostawało je o stałych porach. Chociaż trzylatek wydaje nam się już bardzo samodzielny nie przeceniajmy jego możliwości. Nadal pamiętaj żeby podawać małe porcje i małe kawałki, łatwe do nabrania na sztućce ( najlepiej żeby dziecko miało swój komplet sztućców dziecięcych
Jak możesz pomóc swojemu dziecku.
Dziecko w tym wieku potrzebuje z twojej strony dużo wsparcia. Nie zapominaj o okazywaniu uczuć i zapewnianiu o twojej miłości
W wieku trzech lat dzieci u rozwija się zainteresowanie językiem. Zadawaj dziecku dużo pytań i słuchaj jego odpowiedzi. Odpowiadaj na zadawane pytania. Wprowadzaj nowe słowa.
Jeśli potrzebujesz zmotywować trzylatka używaj słów: mógłbyś, zgadnij, pomóż.
Pamiętaj, że dziecku sprawią przyjemność historie typu " Kiedy byłeś małym dzidziusiem".
Wspólnie uczcie się liczyć. Wykorzystujcie do tego laki, samochodziki, ciasteczka, itp.
Pamiętaj, że chodzi o zabawę w naukę.
Czytajcie książki. Proś dziecko żeby samo opowiedziało ci przeczytaną historię.
Ucz dziecko, jak się nazywa.
uczcie się prostych piosenek
Bawcie się w teatrzyk, zachęcaj dziecko do opowiadania różnych historii
Propozycje zabaw
Trzylatek ma już dość sprawne rączki, które z chęcią próbują naklejać nalepki w odpowiednich miejscach w książeczce, ale także z zapałem będą miętosić plastelinę lub ciastolinę. Połóż na podłodze arkusz szarego papieru, na którym położy się dziecko, a następnie ty obrysuj jego kształt. Wspólnie go wytnijcie, a dziecko niech spróbuje dorysować usta, nos i oczy, a także ubranie to, które ma na sobie, a może wymyślny strój kosmonauty lub księżniczki? A może odwrócić role i niech dziecko obrysowuje mamę lub tatę... Możecie też przygotować z papieru rybki, pokolorować je, a następnie do każdej z nich przyczepić zwykły spinacz biurowy. Teraz jeszcze tylko patyk z grubą nitką oraz magnesem na końcu i już można wędkować. Twoje dziecko ma już duży zasób słów, dlatego z przyjemnością weźmie udział w zabawie w nazywanie. Zabawa jest prosta: pokazując na przedmioty w waszym domu lub w książce z obrazkami, powiedz "to jest stół, a to..." i zawieś głos - dziecko dokończy wypowiedź. Jeśli od czasu do czasu się pomylisz, z radością cię poprawi! Zabawa może mieć różne warianty: sprawdzające znajomość kolorów, kształtów czy zastosowania danych przedmiotów. Pamiętaj, że każde dziecko rozwija się inaczej, więc wiadomości tu zawarte mają charakter wyłącznie informacyjny. Jeśli coś cię niepokoi skontaktuj się z lekarzem.